آرتور شوپنهاور یک فیلسوف بحث برانگیز آلمانی بود. او در قامت نویسنده کتاب «هنر حفظ آبرو» شاید بیشتر از پیش عجیب بنماید. او که خود زندگی شخصی اش همراه مورد بحث قرار می گیرد و توسط منتقدانش بسیار سرزنش شده است. به راستی شوپنهاور درباره حفظ آبرو چه چیز جدیدی به ما خواهد گفت؟ آیا او دیدگاهی اخلاقی به این مساله دارد؟ شوپنهاور بیشتر به خاطر اثر مهمی که در سال 1818 نوشت بر سر زبان ها افتاد. اثری به نام "جهان به عنوان اراده و بازنمایی" (در سال 1844 منتشر شد) که دنیای خارق العاده را محصول اراده نومینال کور و سیری ناپذیر توصیف می کند. شوپنهاور با تکیه بر ایده آلیسم استعلایی امانوئل کانت ، نظامی متافیزیکی و اخلاقی ملحدانه ایجاد کرد که ایده های معاصر ایده آلیسم آلمان را رد می کرد. وی از نخستین متفکران فلسفه غربی بود که اصول قابل توجهی از فلسفه هند را مانند زهد ، انکار نفس ، و مفهوم جهان به ظاهر ، به اشتراک گذاشت و تأیید کرد. اگرچه کارهای وی در طول زندگی خود نتوانست توجه قابل توجهی به خود جلب کند ، پس از مرگ در رشته های مختلف ، از جمله فلسفه ، ادبیات و علوم تاثیر بسیاری داشت. تألیف وی درباره زیبایی شناسی ، اخلاق و روانشناسی بسیاری از اندیشمندان و هنرمندان را تحت تأثیر قرار داده است. کسانی که به تأثیر وی استناد کرده اند شامل فیلسوفانی مانند فردریش نیچه و لودویگ ویتگنشتاین ، دانشمندانی مانند اروین شرودینگر و آلبرت اینشتین ، روانکاوان مانند زیگموند فروید و کارل یونگ ، نویسندگانی مانند لئو تولستوی ، هرمان ملویل ، توماس مان ، هرمان هسه ، ماکادو دو اسیس ، خورخه لوئیس بورخس ، مارسل پروست ، و ساموئل بکت و همچنین آهنگسازانی مانند ریچارد واگنر و.....