آیت الله مرتضی مطهری ازجمله شخصیت های مهم تاریخ انقلاب اسلامی ایران است که با وجود آثار و مطالب بسیاری که درباره اش نوشته شده است، هنوز ناگفته های بسیاری در مورد محوریت انقلابی و اجتماعی او وجود دارد. مطهری هم فقیه و خطیب توانمندی بود و هم در خارج از حوزه علوم دینی نقشی پررنگ داشت. او در حوزه سیاست و اجتماع هم اصولگرا بود، هم انقلابی و مصلح. پس از اتمام تحصیلات در قم برخلاف دوست و همدرسش آیت الله حسینعلی منتظری در این شهر اقامت نگزید و رهسپار تهران، به عنوان مرکز ثقل حوادث سیاسی و اجتماعی شد. عزت الله سحابی، ابراهیم یزدی، احسان نراقی، علی اکبر معین فر و عبدالمجید معادیخواه راویان برهه هایی از زندگی آیت الله مطهری و تجربه هایی از اندیشه و نگاه او هستند. رضا مختاری مولف کتاب حاضر دراین باره نوشته است: پنج مصاحبه ای که در این کتاب آمده، با وجود شباهت هایی در برداشت های این افراد، حاصل نگاه و دنیای این آدم هاست. این پنج نفر از تعامل مطهری با روشنفکران دینی، پایداری او در اعتقاداتش در بعضی مواقع و رواداری یا اصولگرایی اش سخن گفته اند. آنچه در این پنج قاب به طور نسبی وجود دارد، نگاه عاری از توجیه امروز با تمسک به مطهری است. با آنکه محور این پنج مصاحبه شخصیت آیت الله مطهری و مشاهدات و تجربیات این افراد از حوادث پیرامون اوست، به اقتضای خاطره گویی، روایات حاشیه ای نیز گفته شده است. این روایات از نکته ها و نوگفته هایی مهم برخوردارند که بخش هایی از تاریخ معاصر و انقلاب ۵٧ را در بر می گیرند.