گرین، گراهام Greene, Graham داستان نویس و نمایشنامه نویس انگلیسی (1904-1993) گراهام گرین تحصیلات خود را در آکسفورد انجام داد. در ناتینگهام Nottingham به روزنامه نگاری پرداخت و همانجا بود که در 1926 به مذهب کاتولیک درآمد و متعصبی پرشور گشت، چنانکه همه آثارش نظر مذهبی او را منعکس و کشمکش میان نیروی بدی و نیروی نیکی را عرضه می کند. در آثار گرین که غالبا پرهیجان و تکان دهنده است، موضوعهای شوم و نفرت انگیز آشکارا در برابر موضوعهای الهی و زیبا قرار می گیرد. گرین سالها سردبیر روزنامه "تایمز" Times بود، در 1930 آن را رها کرد و به انتشار رمان پرداخت و هرسال تا زمان جنگ، داستانی منتشر کرد. در 1935 به لیبریا و مکزیکو سفر کرد و خاطرات این سفر را که تا 1939 به طول انجامید، انتشار داد. از بهترین داستانهای گرین "صخره برایتون" Brighton Rock در 1938 که او را به شهرت رساند، "قدرت و افتخار" The Power and the Glory (1940) که اصول عقاید او را در رستگاری از راه رنج بردن، نشان می داد و به دریافت جایزه ای ادبی نایل آمد و "جان مطلب" The Heart of the Matter (1948). در همه این آثار اندیشه های مذهبی و اعتقاد تعصب آمیز به تقدیر دیده می شود و این که زندگی، که گرین از چهره اش نقاب دورویی و ریاکاری را به سوئی افکنده است، دوزخی بیش نیست؛ همچنین نفرت از جسم و بدن. از داستانهای دیگر گراهام گرین این داستانهاست: "پایان کار" The End of the Affair (1951) و "وزارت ترس" The Ministry of Fear (1943). گرین در ضمن نوشتن داستان، به نقدهای پرارزش از فیلمهای سینمایی می پرداخت، مدتی در وزارت اطلاعات و وزارت خارجه به کار اشتغال یافت، به افریقای غربی سفر کرد، و در بازگشت قسمت ادبی مجله های مهم را برعهده گرفت. داستان "آمریکایی آرام" The Quiet American (1956)، داستان خیالپردازانه ای است درباره جنگ سرد ویتنام. "مأمور ما در هاوانا" Our Man in Havana (1958) داستانی جاسوسی است. حوادث داستان "خوره ای خاموش" A Burnt-Out Case (1961) در کنگو می گذرد. گرین در 1952 به قلمرو تئاتر وارد شد. از نمایشنامه های معروف او "اتاق نشیمن" The Living Room در 1953 در لندن برصحنه آمد و نمایشنامه "عاشق حاضر خدمت" The Complaisant Lover در 1959. از بیشتر داستانهای گراهام گرین فیلم سینمایی ساخته شده که از جالب توجه ترین آنها "سومین مرد" The Third Man است. گرین مجموعه ای از داستانهای کوتاه خود را با عنوان "بیست و یک داستان" Twenty-One Stories در 1954 انتشار داد. وی همچنین از سفرهای خود یادداشتهایی فراهم آورده است مانند "سفر بدون نقشه" Journey Without Maps (1936) و مقاله هایی مانند "کودکی از دست رفته و مقاله های دیگر" The Lost Childhood and Other Essays (1951).