کتاب «برادران جمالزاده» نوشتهٔ احمد اخوت، مجموعه داستانی با فضایی شاعرانه است که به شکلی نوستالژیک درمورد خاطرات گذشته و بازتاب آنها در زمان حال سخن میگوید. این کتاب در سال 1382 برنده جایزه ادبی اصفهان در بخش بهترین مجموعه داستان شد. این مجموعه شامل شانزده داستان کوتاه میشود که در اکثر آنها شخصیتهای تاریخی نقش داشتهاند. زبان این داستانها سرشار از ترکیبها، تشبیهها و استعارههای بکر است که در یک فضای شاعرانه خلق شدهاند. این زبان شاعرانه باعث خلق فضایی نوستالژیک شده که در بیشتر داستانها به گذشتهای خاطرهانگیز و دوستداشتنی ارجاع داده شده است. گذشتهای که در این مجموعه داستان درمورد آن صحبت میشود، با زمان حال که در انزوا و غربت میگذرد، در تقابل قرار گرفته است. احمد اخوت بهخوبی توانسته اثری جدید و متفاوت خلق و توجه مخاطبین زیادی را به خود جلب کند. همچنین به گفته نویسنده، این اثر برجسته در اوایل دهه هفتاد نوشته شده اما زمان انتشار آن در اواخر دهه یعنی سال 1379 بوده است.