میشل دو مونتنی نویسنده کتاب «در باب خلوت گزینی» متفکر و نویسنده رنسانس ، مخلوق گمانه زنی های فکری با حکایت و تأملات شخصی و همچنین پیشگام صورت بندی مقولات مدرن بود. این مجموعه شامل نوشته های متبرکانه و بی انتها او درباره موضوعات متنوعی است مانند فضیلت خلوت ، قدرت تخیل ، لذت خواندن ، اهمیت خواب و اینکه چرا بعضی اوقات به بصضی چیزها همزمان می خندیم و گریه می کنیم. در طول تاریخ ، برخی از کتاب ها جهان را تغییر داده اند. آنها نحوه مشاهده خود - و یکدیگر را دگرگون کرده اند. آنها از بحث ، اختلاف نظر ، جنگ و انقلاب الهام گرفته اند. آنها روشنگری کرده اند و زندگی را غنی تر کرده اند. میشل ایکوئم دو مونتنی یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان دوره رنسانس فرانسه بود. مونتینی به دلیل محبوبیت بخشیدن به مقاله به عنوان ژانر ادبی شناخته شده است. وی به دلیل توانایی خود در ادغام گمانه زنی های جدی فکری و حکایات گاه به گاه و زندگی نامه ای مشهور شد - و حجم عظیم Essais (ترجمه به معنای واقعی کلمه "تلاش") ، تا به امروز حاوی برخی از تأثیرگذارترین مقالات تألیف شده است. مونتینی تأثیر مستقیمی بر نویسندگان سراسر جهان داشت ، از ویلیام شکسپیر گرفته تا رنه دکارت ، از رالف والدو امرسون تا استفان زویگ ، از فردریش نیچه تا ژان ژاک روسو. وی یک کاتولیک محافظه کار و جدی بود ، اما در نتیجه ذهنیت ضد دگماتیک او ، در کنار دوست معاصر و صمیمی اش اتین دو لا بوتی ، سنت "ضد انطباق" در ادبیات فرانسه قلمداد می شود.