نویسنده در این کتاب آداب و رسوم عروسی در استان های تهران، مرکزی، قم، قزوین، اصفهان، سمنان و فارس را بررسی و جمع آوری نموده است. رسم و عادت های هر قوم و طایفه ای، نمودار میزان تمدن و فرهنگ آن قوم است و از میان آن همه رسم و عادت، می توان به سایۀ روشنی از اوضاع مردم و آرا و اندیشه هایشان پی برد. سرشت انسان نیاز به یکی شدن زن و مرد دارد. طبیعت کاملا متضاد آنها چه از نظر فیزیولوژیکی و چه احساسی آنها را بیشتر به هم نیازمند می کند. انسان در خود نیاز به داشتن فرزند و خانواده می بیند و هرچه بیشتر آگاهانه به ازدواج تن می دهد. مراسم عروسی نیز در کنار آن پدیده ای اجتماعی است و در طول تاریخ نمی توانسته یک دست و بدون تغییر باقی مانده باشد و ذوق ها، سلیقه ها، تنگناها، شادکامی ها و ... در شکل گیری آن بی تأثیر نبوده است. گزینش همسر در فرهنگ بشری و همچنین ایرانی ها بسی رسم ها دارد و در طی تاریخ پیچیده تر و متنوع تر شده است. هر مرحله از ازدواج نیز برای خود شادی و سرور را در دل دختر و پسر جوان می افکند. آشنایی با هم، انتخاب، خواستگاری، بله برون، مراسم عقد و حنابندان و بالاخره عروسی و با هم زندگی کردن. دختر و پسر (به ویژه دختر) جشن عروسی را حق مسلم خود می دانند و فکر می کنند در هیچ دوره از زندگی شان چنین خاطرۀ خوشی برایشان به وجود نخواهد آمد و با آوردن این خاطرات است که احساس قوی تری نسبت به فرزندان مشترک شان خواهند داشت. عروسی یکی از مهم ترین آیین های شادمانی ایرانیان و جهانیان است و این کتاب می تواند راهگشای افرادی باشد که می خواهند دربارۀ این مراسم آیینی ایرانیان، پژوهش های هنری، موسیقایی، جامعه شناسی، تاریخی و فولکلوری و ... را انجام دهند. ثبت فرهنگ عروسی در دوران کنونی که تمامی مراسم به سبک و شیوۀ قدیم در حال فراموشی است، کمک شایانی به آگاهی ایرانیان و دوست داران فرهنگ ایران زمین می کند و هویت فرهنگی این مرزوبوم را با دامنه و وسعت بیشتری به جهانیان می شناساند و جشن عروسی از معدود مراسم مردم است که هیچ گاه از بین نمی رود؛ چراکه هستی بشر به ازدواج وابسته است و شادی و سرور این مراسم، در کمتر آیینی به این وسعت و دامنه وجود دارد.