عباس محمدی اصل کتاب توسعه بایسته (استراتژی های ریاست جمهوری) را با هدف مرور تجربیات توسعه ای کشورهای مختلف جهان نوشته است. هم سویه سازی این تجربیات می تواند در نبود شرایط تحقق توسعه، به دریافتی متفاوت از جریان گسترش و سازمان دهی آن بیانجامد. آگاهی همگانی از این نظریات و تجربیات می تواند مقدمه ای برای رسیدن به مشارکت مدنی در عرصه تدوین، اجرا و نظارت اصلاحی بر برنامه های توسعه و لذا اعتلای توسعه پایدار ملی در ابعادی چون محیط زیست سالم، آب، پوشاک، غذا، مسکن، بهداشت، ارتباطات، سوخت، آموزش، نیازهای فرهنگی و معنوی باشد. توسعه در معنای پیشرفت برنامه ای و اجرای مجدد سازمان و موضع گیری متفاوت کل نظام اقتصادی - اجتماعی و تغییرات اساسی در ساخت های نهادی - اداری و همچنین گرایش ها، دیدگاه ها، عادات، رسوم و عقاید عمومی مردم با شاخص هایی چون کاهش فقر، بیکاری و نابرابری به واسطه بهبود میزان تولید و درآمد سنجیده می شود و تداعی گر صنعتی شدن، ارتباطات بهینه، عدالت اجتماعی و افزایش مشارکت سیاسی است. توسعه از این حیث ضامن بازسازی جامعه بر اساس علم باوری، انسان باوری و آینده باوری است و نمی تواند بدون درک و هضم اندیشه های جدید، تشریح و تفصیل این اندیشه ها و ایجاد نهادهای جدید برای تحقق عملی شان صورت پذیرد. توسعه پس ضامن فرآیندی همه جانبه و نه فقط اقتصادی است که اصلاح تمامی ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زندگی مردم را دربردارد.