بی شک این فیلم، شاهکار کارنه و پره ور و مشحون از هنر و هوشمندی است. با وجود این، تا اندازه ای بی روح و سرد است و حتی به این مطلب راه می دهد که بگوییم کارنه و پره ور در نظر داشته اند فیلمی تماشایی ارائه بدهند و نیز بگوییم که رمانتیسم فیلم، نفس گیر است. ژان لویی بارو بازی درخشانی ارائه می دهد و ثابت می کند که در نمایش های تقلیدی دست کمی از دوبورو ندارد. بازی براسور در نقش لومتر درنده خو، آرلتی در نقش گارانس دلربا و ماریا کازارس در نقش ناتالی روحانی چشمگیر است؛ حال آنکه، مارسل اران و لوئی سالو بازی متعادلی ارائه می دهند. ژان مارکن و گاستون مودو در ایفای نقش های خود موفق اند. تولید فیلم در اوت 1943 شروع شد؛ اما اتمام آن تا پایان اشغال فرانسه به دست آلمان، به تأخیر افتاد. فیلم از موفقیت جهانی بسیاری برخوردار شد.