کتاب دختر خوبی که شاعر است Dokhtar-e Khoobi Ke Shaer Ast

به من مدال بدهید، که دیگر شبیه هیچ کس نیست، می ترسم، رنگ از اتوبوس بزرگ تر است، از روبرو لعنت می شوم، تصادف از دماغ شروع می شود، از تفاوت و سیگار گذشتم، احساس رنگ دارم، وقتی حلال می شوم کسی مرا نخورد خواهش می کنم!، و گور به فکرهای گذشته می اندیشد، من آدم نیستم، ای عشق های کوچک!، سرم چراغ می کند سر چهارراه از خورشیدی که پوک می شوم، بی رنگ، تک و تنها، بازویم سبز است، در کوتاهی از موهایم در می شوم، دامنم از سیاه ترین جایش تنگ شد، اینجا زندگیْ خنده دار و لک از لکم باز می شود، عنوان 20 شعر اول فصل ابتدایی کتاب هستند.