شرح سودی بر دیوان حافظ، یکی از بهترین شروح و تفاسیری است که بر سروده های لسان الغیب حافظ، شاعر بزرگ ایرانی نگاشته شده است و این قول بسیاری از حافظ شناسان و حافظ پژوهان است. محمد سودی بوسنوی که اصل او از سرزمین بوسنی در اروپا و حوزه بالکان و امروز کشور مستقلّی است در روزگار خویش به سه زبان ترکی و عربی و پارسی تسلط داشته و از روی ارادت و شیفتگی نسبت به کلام خواجه درصدد تألیف شرحی کامل بر دیوان وی برآمده است. سودی به جز شرح دیوان حافظ، شروحی هم بر مثنوی حضرت مولانا و گلستان و بوستان شیخ اجل سعدی شیرازی نگاشته و از آن جا که استاد فقید سعید نفیسی با این آثار آشنایی داشته اند و به ویژه ترجمه شرح سودی بر حافظ را از ترکی به فارسی مفید فایده می دانسته اند، به هنگام گذراندن دوره دکتری ادبیات فارسی از سوی بانوی فاضله عصمت ستارزاده و آگاهی از احاطه ایشان به هر دو زبان مبدأ و مقصد، پیشنهاد ترجمه این اثر را می دهند و خانم ستارزاده نیز با تبحر کامل دست به ترجمه یازیده و اثری در 4 جلد پدید می آورند که فارسی زبانان هرگز از آن بوی ترجمه احساس نکرده و می پندارند که گویا نثر فارسی آن، اثر طبع شارح است.