نویسنده ی این کتاب مفهوم «بینافرهنگی بودن» مترجم را مطرح و پیشنهاد می کند که اصول اخلاقی به جای اینکه مبتنی بر نقد ترجمه ها باشد، همان طور که شایسته است، بر شخص مترجم متمرکز شود. مترجم که ارتباط دهنده ی فرهنگ هاست، می تواند همکاری بینافرهنگی را تسهیل کند. پس باید فقط در برخی موقعیت ها دست به ترجمه زد و هنگامی که بدانیم به چه علت و برای چه کسی باید ترجمه کنیم، آن وقت قطعا می دانیم که چطور باید ترجمه کنیم. بنابراین ارزیابی زبان شناختی در درجه ی دوم اهمیت قرار می گیرد. آنتونی پیم، با این اهمیت، به بازخوانی نقادانه ی شلایرماخر، واکاوی اسطوره ای فلسفـی قاصد در تاریخ نگـاری های هرودوت و همچنین تفکر در زمینه ی مسئولیت مترجم و علیّت عمل ترجمه پرداخته است. آنتونی پیم همچنین بسیاری از مفاهیم برگرفته از نظریه های دوره ی معاصر را به کار می برد: رویکردهای توصیفی، نظریه ی هدف، دیدگاه های ل. ونوتی ... تعریف دوباره ی اندیشه ی اخلاقی بر پایه ی مبانی نو، که ترجمه شناسان مدرن غالبا از زیر بار آن شانه خالی کرده اند یا با صراحت به آن بی توجه مانده اند، موضوع این مطالعه ی بدیع است و...