صادق هدایت مشهورترین و معمایی ترین نویسنده ایرانی قرن بیستم است. او در سال 1903 به دنیا آمد و زندگی پر دردسری داشت که در سال 1951 با خودکشی او در پاریس به پایان رسید. مشهورترین رمان او «بوف کور» تأثیری بسیار فراتر از محافل ادبی ایران گذاشته و توجه منتقدان غربی را به خود جلب کرده است. اما تأثیر هدایت بر توسعه ادبیات داستانی مدرن و زندگی نسلهای روشنفکر ایرانی نیز از آثار دیگر او و رویکردی منحصربهفرد به زندگی و هنر در جامعهای است که به سرعت در حال تغییر است. این کتاب اولین مطالعه جامع زندگی و آثار هدایت است که با پیشینه تحولات ادبی و سیاسی ایران در نیمه اول قرن بیستم صورت گرفته است. کاتوزیان از زندگی و روزگار هدایت و محافل ادبی و سیاسی که با آنها ارتباط داشت بحث می کند. اما او همچنین بر منحصربهفرد بودن و جهانی بودن آن ایدههایی تأکید میکند که هدایت را از دیگر نویسندگان ایرانی آن دوره متمایز کرده و به او عرفانی بخشیده است که در موفقیت پس از مرگش موثر بوده است. کتاب صادق هدایت توسط فیروزه مهاجر ترجمه شده است. این کتاب را نشر مرکز منتشر کرده است.