کتاب روانشناسی و کیمیاگری، اثری نوشته ی کارل گوستاو یونگ است که اولین بار در سال 1944 به چاپ رسید. کیمیاگری، نقشی مرکزی در نظریه ی ناخودآگاه جمعی یونگ دارد. او در این کتاب، ابتدا به معرفی فرآیندها و اهداف روان درمانگری می پردازد، سپس قیاس ها و شباهت های میان کیمیاگری، عقاید مسیحیت و نمادگرایی را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد و در آخر، از درک خود درباره ی فرآیند تحلیل سخن می گوید. یونگ در حین معرفی مفاهیم اساسی کیمیاگری، ماهیت دوگانه ی آن را به ما یادآوری می کند که هم از فرآیندهای شیمیایی و هم از بخشی عرفانی تشکیل شده است. در نهایت، یونگ با استفاده از فرآیند کیمیاگری در تبیین معنای فردیت، بر اهمیت کیمیاگری و نقش آن در درک ماهیت متعالی ذهن تأکید می کند.