تأسیس کمیسیون حقیقت و آشتی آفریقای جنوبی یک رویداد بین المللی پیشگام بود. هرگز هیچ کشوری به دنبال حرکت از استبداد به دموکراسی هم از طریق افشای جنایات مرتکب شده در گذشته و هم با دستیابی به مصالحه با سرکوبگران سابق خود نبوده است. در مرکز این تلاش بیسابقه برای شفای یک ملت، اسقف اعظم دزموند توتو، رئیسجمهور نلسون ماندلا، او را به عنوان رئیس کمیسیون حقیقت و آشتی معرفی کرد. با انتشار گزارش نهایی کمیسیون، اسقف اعظم توتو تأملات خود را در مورد خرد عمیقی که با کمک به آفریقای جنوبی از طریق این تجربه دردناک به دست آورده است، ارائه می دهد. توتو در کتاب در مسیر آشتی استدلال می کند که با انکار گذشته نمی توان به آشتی واقعی دست یافت. اما آشتی هم آسان نیست وقتی ملتی «به چشم وحش نگاه می کند». او به جای تکرار ابهامات در مورد بخشش، معنویتی جسورانه ارائه می دهد که وحشت هایی را که مردم می توانند بر یکدیگر تحمیل کنند را تشخیص می دهد، و در عین حال حس ایده آل گرایی در مورد آشتی را حفظ می کند. توتو با وضوحی که حاصل دههها تجربه است، به خوانندگان نشان میدهد که چگونه با صداقت و شفقت به جلو حرکت کنند تا دنیایی جدیدتر و انسانیتر بسازند.