برای «فلسفه اسلامی» نه می توان نقطه آغاز قطعی و مشخصی تعریف کرد و نه حدود و ثغور آن را به یقین شناخت. تاریخ فلسفه اسلامی را می توان تاریخ فیلسوفان مسلمان دانست و از این روایت، شناخت فیلسوفان مسلمان راهی است به شناخت آنچه فلسفه اسلامی خوانده می شود. ابن طفیل فیلسوف قرن ششم هجری در غرب جهان اسلام و اندلس بود که میراث دار بسیاری از فااسفه از کندی و فارابی تا ابن سینا و غزالی بود. او در اندلس، بعد از ابن باجه، متواضعانه در کنار ابن رشد از او حمایت کرد. تنها نوشتاری که از او در دست داریم، رمانی فلسفی است با عنوان «زنده بیدرا» همانطور که خودش تصریح دارد، این رمان نوعی ساده کردن مباحث فلسفی برای عوام است که جهت سد کردن انحراف فکری عوام به دست برخی از اهل فلسفه، نوشته شده است.