هدف این کتاب این است که فیلم را به چیزهای دیگری ربط دهد: به هنرهای همانند و ناهمانند؛ به اسلوب های بازنمایی همچون تصویر و زبان؛ به زمان و بازنمایی زمان؛ به روایت و ادراک روایت؛ به تخیل و باور؛ و به جهان واقعی. فیلم با همۀ این موارد رابطه ای جالب و بحث برانگیز دارد. اگر این رابطه را درست بفهمیم در مسیر فهم رسانۀ فیلم قرار می گیریم. تصویر و ذهن کتابی فلسفی دربارۀ فیلم است. هدف این کتاب، رسیدن به نتایجی عام یعنی با حداکثر کلیت است نه با تمرکز بر آثار و مکاتب و گونه های خاص؛ هدف پیوند دادن دوچیز است: یکی آنچه می توانیم دربارۀ فیلم بگوییم و دیگری آنچه بهترین نظریۀ ما دربارۀ مابقی جهان است.