این کتاب مجموعه گفت وگوهایی است که اغلب آن ها را در نخستین سال های بعد از بیست سالگی ام انجام دادم. دوازده چهره خارجی و یک چهره ایرانی؛ دوازده ادیب و یک کارگردان. تعدادی از این گفت وگوها حضوری انجام شده (مثل مصاحبه با دکتروف در نیویورک، اشمیت در پاریس) و چندتایی تلفنی. آثار بیشتر چهره ها به فارسی ترجمه شده و دوتن برنده جایزه نوبل ادبیات اند. بخش پایانی کتاب هم شامل گفت وگویی با نویسنده نام آشنای ایرانی اسماعیل فصیح است که در زندگی به ندرت پای مصاحبه نشست و برای من هم جایگاه ویژه ای دارد؛ ثریا در اغمای او اولین رمانی بود که در زندگی خواندم.