سیدحسن حسینی شاعر، نویسنده، محقق و مترجم بود. کتاب های بیدل سپهری و سبک هندی، مشت در نمای درشت دو نمونه از پژوهشگری، براده ها و مقالات مثالی برای نویسندگی متفکرانه و عالمانه ی او، گنجشک و جبرئیل، سفرنامه ی گردباد و نوشداروی طرح ژنریک نمونه هایی از شیوه ی شعرهای اوست. او شاعری تجربه گرا و همواره مبتکر بود. تسلطش بر زبان عربی و انگلیسی او را بی واسطه با جریان های ادبی و هنری سایر کشورها آشنا می کرد؛ شعر و آینه و حمام روح دو نمونه از ترجمه های سیدحسن حسینی است. در دهه ی هفتاد به پژوهش در حوزه ی زبان شناسی با تمرکز روی سبک زبانی قرآن و شعر حافظ پرداخت که نتیجه ی آن تحقیقات وسیعی با عنوان «سبک قرآن و زبان حافظ» است که به زودی به چاپ خواهد رسید. سیدحسن حسینی در اول فروردین سال ۱۳۳۵ در محله ی سلسبیل تهران به دنیا آمد و در بامداد نهم فروردین سال ۱۳۸۳ بدرود حیات گفت.