کتاب قدرت، گفتمان و زبان (ساز و کارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران) نوشته علی اصغر سلطانی است که توسط نشر نی منتشر شده است. این کتاب در بخش های مختلفی تدوین شده است که برای مثال در بخش اول به طور مختصر به نظریه های مرتبط با قدرت، گفتمان و زبان می پردازد تا نشان دهد این نظریه ها رابطه ی میان مفاهیم فوق را چگونه تبیین می کنند. در این راستا، مطالعات و نظریات کسانی بررسی می شود که اندیشه ها و تلاش هایشان به تدریج راه را برای مباحث کنونی پیرامون نقش های سیاسی اجتماعی زبان گشود و منتهی به شکل گیری رویکردهای مختلف تحلیل گفتمانی شد. ریشه های این رویکردهای جدید را در دو نوع نگرش متفاوت نسبت به زبان و گفتمان می توان جست وجو کرد . نگرش اول اساسا ریشه در زبان شناسی ساخت گرا و نقش گرا دارد و بر اساس آن، گفتمان به مثابه زبان، بالاتر از جمله یا زبان به هنگام کاربرد است و بالطبع کوچک تر از زبان به حساب می آید. در این نگرش هیچ توجهی به ایدئولوژی و قدرت نشده است.