کتاب خویشاوندی های اختیاری، رمانی نوشته ی یوهان ولفگانگ فون گوته است که نخستین بار در سال 1809 به چاپ رسید. این رمان در شصت سالگی گوته و در زمان تثبیت شهرت او به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان آلمان به نگارش درآمد. گوته در این اثر، مسئله ی عشق و ازدواج را به شکلی هنرمندانه مورد بررسی قرار می دهد و تار و پود زندگی چهار شخصیت را به هم گره می زند. کتاب خویشاوندی های اختیاری، وجود اراده ی آزاد در انسان ها را به چالش می کشد و شخصیت های داستان را با عواقب پرهزینه و آسیب زای سرکوب کردن زندگی واقعی و بدون نقاب خودشان مواجه می کند. گوته این داستان جذاب، سرگرم کننده و آموزنده را از فراز و نشیب های زندگی خودش الهام گرفت؛ در زمانی که او تلاش می کرد رابطه ی خود با همسرش را حفظ کند و احساساتش نسبت به زنی جوان تر را تحت کنترل درآورد.