عالمگیر Pandemic!

در دورانی که یک بیماری همه گیر جهانی، کرۀ خاکی را فرا می گیرد، چه کسی بهتر از اسلاوی ژیژک، فیلسوف پر حرارت اهل اسلوونی، می تواند به شیوه ای نفسگیر از مفاهیم عمیق این رخداد پرده بر دارد، از پارادوکس های سرگیجه آورش حیرت کند، و در ژرفنای پیامدهایش خردورزی نماید؟ در زمانی زندگی می کنیم که محبت آمیزترین کار ما، دور ماندن از شخص مورد علاقه مان است. زمانی که حکومت هایی که به کاهش بی رحمانۀ هزینه های خدماتی و رفاهی دولتی معروفند به یکباره می توانند میلیارد ها دلار را از غیب، حاضر کنند. زمانی که دستمال توالت، حکم کیمیا می یابد. و سرانجام زمانی که به قول ژیژک، تنها مانع سقوط به ورطۀ بربریّت جهانی، شکل تازه ای از کمونیسم است. ژیژک با شور و شوق همیشگی اش به استفاده از تمثیل های موجود در فرهنگ عامّه، صفحات کتابش را با گفتارهایی از کوئنتین تارانتینو، هربرت جورج ولز، هگل و مارکس می آراید و تصویری موجز و جذّاب از بحرانی را به دست می دهد که همچنان در حال پیشروی است و همۀ ما را فرامی گیرد.