کتاب سال هایی که سینما مهم بود The Last Great American Picture Show

در دهه ی هفتاد میلادی سینمای آمریکا، فیلم های مثال زدنی زیادی ساخته شدند که ارتباط فرانسوی، آخرین نمایش فیلم، مش و هارولد و ماد تنها تعداد اندکی از این فیلم ها بودند. این دهه به عنوان یک نقطه ی دگرگونی حیاتی در تاریخ فیلم سازی به حساب می آید؛ بسیاری از فیلم های این دوره از گمنامی روی کار آمدند و به عنوان مرجعی برای استعداد های جدید کارگردانی شناخته می شوند. کتاب سال هایی که سینما مهم بود اثر توماس الزاسر، الکساندر هورواث و نوئل کینگ مجموعه ای از تالیفات پژوهشگران و نویسندگانی است که ارزیابی های در حال تغییر سینمای دهه هفتاد آمریکا را طرح بندی کرده اند. دهه ای که ابتدا از آن به عنوان نسل از دست رفته یاد می شد و رفته رفته به عنوان هالیوود نوین شناخته شد. سم پکین پا، آرتور پن، پیتر باگدانوویچ، مونتی هلمن، باب رافلسون، هال اشبی، رابرت آلتمن و جیمزتوباک، کارگردان های افسانه ای بودند که تکنیک های خلاقانه، زیبایی جسورانه و حساسیت مدرنی را در سینمای آمریکا توسعه دادند؛ به طوری که گفته می شود بدون عملکرد پیشگامانه ی این بزرگان عرصه ی کارگردانی دهه هفتاد، سینمای کارگردان های نامی امروز نظیرفرانسیس فورد کاپولا، استیون اسپیلبرگ، جیمز کامرون ، تیم برتون، کوئنتین تارانتینو، رابرت زمکیس و ریدلی اسکات هرگز امکان وجود نمی یافت. در کتاب سال هایی که سینما مهم بود یک بررسی جامع و فراگیر درباره ی این دوره ی پر اهمیت فیلم سازی آمریکا صورت گرفته که مشخص می کند چگونه فیلم های دهه ی هفتاد، آگاهی اجتماعی آمریکایی ها را دگرگون ساخته و صنعت فیلم سازی را به صورت جهانی تحت تاثیر قرار دادند.