کتاب حاضر، از جمله آثار متاخر فریتیوف شوان (1907-1998 م) است که در 19 فصل نوشته و مشتمل بر موضوعات مختلف کلامی، فلسفی و عرفانی است. قلمرو منطق در این کتاب مشتمل است بر فلسفه، عقل مسلکی، روان شناسی و نیز امور مادون عقل جزوی؛ حال آن که عنوان «تعالی» مشتمل است بر مابعدالطبیعه، تمثیلات مربوط به عالم تکوین و خطوط معنوی وحی عقل همراه با بازتاب های آن در سراسر تمدن های سنتی در قالب هنر مقدس، زیبایی شناسی، شناخت فضایل و از همه بالاتر پیوند میان انسان و حقیقت، نظر به نقش مرکزی انسان به منزله خلیفه الله. در میان این دو قطب نیز ملاحظاتی در باب علم کلام و نطق معنوی مطرح شده است. اما مطالعه ی کل این اثر خود شیوه ای است که منطقی بودن امر متعالی را نشان می دهد و نیز منطق را در پرتو تعالی به رسمیت می شناسد؛ شوان از این کار با تعبیر «ژرفکاوی در امور ممکن مقید به یاری عقل کلی» یاد کرده است.