دانته، شاعر، نویسنده و فیلسوف ایتالیایی بود. کمدی الهی اوبه طور گسترده یکی از مهمترین اشعار قرون وسطی و بزرگترین اثر ادبی در زبان ایتالیایی محسوب می شود. کتاب "نه مقاله درباره ی دانته" مجموعه جستارهایی درباره آثار برجسته اوست. دانته در زمانی که بیشتر اشعار به زبان لاتین سروده می شد، به استفاده از زبان عامیانه در ادبیات معروف است، که فقط برای تحصیل کرده ترین خوانندگان قابل دسترسی بود. (درباره فصاحت در زبان عامیانه) او یکی از اولین دفاع های علمی از زبان بومی بود. استفاده او از گویش فلورانسی برای آثاری مانند زندگی جدید و کمدی الهی به ایجاد زبان ایتالیایی استاندارد شده امروزی کمک کرد. آثار او سابقه ای ایجاد کرد که نویسندگان مهم ایتالیایی مانند پترارک و بوکاچیو بعدها از آن پیروی کردند. دانته در ایجاد ادبیات ایتالیا نقش اساسی داشت. تصاویر او از جهنم، برزخ و بهشت الهام بخش بزرگتری از هنر و ادبیات غرب بود. از او به عنوان تأثیری بر نویسندگان انگلیسی مانند جفری چاسر، جان میلتون و آلفرد تنیسون و بسیاری دیگر یاد می شود. علاوه بر این، اولین استفاده از طرح قافیه سه خطی در هم تنیده یا ترزا ریما را به او نسبت می دهند. او به عنوان «پدر» زبان ایتالیایی توصیف شده است، و در ایتالیا اغلب به عنوان il Sommo Poeta («شاعر برتر») شناخته می شود. دانته، پترارک، و بوکاچیو را سه تاج (سه تاج) ادبیات ایتالیایی نیز می نامند.