این سخنرانی های گمشده به زبان انگلیسی در هاروارد در سال های 1967 تا 1968 توسط خورخه لوئیس بورخس ایراد شدند. داستان بازیابی شده از یک رابطه عاشقانه مادام العمر با ادبیات. این کتاب که اخیرا کشف شده است رونویسی شده است، آهنگ ها، صراحت، شوخ طبعی و دانش برجسته یکی از خارق العاده ترین و ماندگارترین صداهای ادبی قرن بیستم را به تصویر می کشد. در تفسیر گسترده و بینشهای نفیس خود، این کتاب بهعنوان مقدمهای عمیقا شخصی و در عین حال گسترده برای لذتهای کلام و بهعنوان گواهی دست اول از زندگی ادبیات است. اگرچه موضوع اصلی او شعر است، اما بورخس موضوعاتی از اشکال نثر (به ویژه رمان)، تاریخ ادبی، و نظریه ترجمه تا جنبه های فلسفی ادبیات به طور خاص و ارتباطات را به طور کلی بررسی می کند. او که احتمالا بهترین شهروند جهان در زمان خود بود، از نمونههای فراوانی از ادبیات به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی، فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی، یونانی، لاتین، عربی، عبری مدرن و قرون وسطی مدرن و قرون وسطی استفاده میکند. فصاحت در مورد افلاطون، کنینگار نورس، بایرون، پو، چسترتون، جویس، و فراست، و همچنین در مورد ترجمه های هومر، انجیل، و رباعیات عمر خیام. بورخس چه در مورد استعاره، چه شعر حماسی، خاستگاه شعر، معنای شاعرانه یا «مذهب شاعرانه» خود، نمایشی را به همان اندازه سرگرم کننده ارائه می دهد که از نظر فکری جذاب باشد. درسی در عشق به ادبیات و ایجاد حس ادبی منحصربهفرد، این دیداری عالی با یکی از نویسندگانی است که قرن بیستم را برای مدت طولانی به یاد میآورند.