نگارنده در این مقاله ابتدا دلایل کمبود فیلم نامه های اقتباسی از ادبیات را در سینمای ایران بازگو می کند. به تصریح وی: "شکست در اقتباس موفق از یک اثر داستانی، بار سنگین دو گناه را بردوش فیلم نامه نویس می اندازد. نخست ناتوانی در خلق یک اثر نمایشی مطلوب و دوم تخریب یک اثر داستانی که متعلق به او نبوده است". سپس چگونگی اقتباس از یک اثر داستانی برای تهیه ی فیلم در هفت مرحله، تبیین گردیده است: بهره گیری از داستان یا صفحه ای که تا مدت ها بر ذهن تحمیل شده و بازنویسی آن، فراموش کردن داستان یا موضوع به این منظور که آیا موضوع، شما را رها کرده یا خیر؟، دلیل نگارش فیلم نامه اقتباسی از روی داستان یا موضوع مورد نظر، وام گیری از آثار ادبی نه تقلید صرف از آن آثار، استفاده از شخصیت های خوب نمایشی، مرور مطالب از جمله مطالعه و بررسی زمان و مکان فیلم نامه و مرحله ی آخر به اجرا درآوردن اثر ادبی. در بخش دوم کتاب نیز فیلم نامه ی "آب نبات قرمز" از مجموعه ماجراهای چمدان زرد، درج گردیده است.