در این اثر، آریستوفان شخصیت های آثار اوریپید را مورد تمسخر قرار می دهد. آریستوفان این فیلسوف هنرمند زیباترین اندیشه ها و تلخ ترین وقایع را با نازیباترین واژگان به طنز می کشد. شاید تلخی موجود در آثارش با تلخی حاضر در آثار اوریپید برابری می کند. ولی او به طرزی هنرمندانه این تلخی را در قالبی مضحک به نمایش می گذارد. کمدی های او در عین اینکه مملو از اندیشه های فلسفی، سیاسی، ادبی و... است، سرشار از اشارات بسیار تند و نمادین جنسی است. این مهارت آریستوفان است که به یاری دو بعد متناقض موجود در تفکرش، به ایدئولوژی پر از دغدغه، اضطراب، تلخی و درد، جامه طنز می پوشاند در این نمایشنامه، زنان اسپارت و آتن به سرکردگی زنی انقلابی به نام لیسیستراتا از همخوابگی با شوهران خود، خودداری می کنند تا صلح برقرار گردد. عاقبت مردان این دو ایالت در حال جنگ، مجبور به عقد پیمان صلح می شوند.