بهره گیری از اوقات فراغت جوانان، بستری برای انجام فعالیت های سازندگی و بازسازی، رفع محرومیت ها، توسعة خدمات اجتماعی و امور عام المنفعه، و امکان بسیج فراگیر و عمومی برای تحقق اهداف و آرمان های نظام اجتماعی است. بسیاری بر این باورند در این بستر امکان پاسخ گویی به نیازهای تفریحی و فراغتی جوانان بیش تر و غنی سازی اوقات فراغت محقق می گردد؛ به گونه ای که رشد فردی و اجتماعی در تعامل موثر و متقابل جوانان با جامعه حاصل می شود. نگارنده در این نوشتار، نخست کلیات، مفاهیم و اصطلاحات کلیدی غنی سازی اوقات فراغت و سازندگی را بیان و سپس ضمن طرح نظریه های اوقات فراغت، ارتباط آن را با عرصه های سازندگی و اجتماعی بررسی کرده است. در پایان نیز یافته ها و نتایج تحقیق و شیوة کاربردی آن را عرضه و عملکرد سایر کشورهای جهان در حوزة غنی سازی اوقات فراغت جوانان را ارزیابی کرده است.