نویسنده در این کتاب قالب ها و مضامین مختلف را به کار گرفته و فرم های مختلف زبانی را برای رسیدن به اشکال تازه ای از طنز تجربه کرده است؛ از نقیضه سازی متون ادبی و هنری گرفته تا فابل نویسی؛ ولی بیشتر آثار این مجموعه جنبه روایی و داستانی دارد. مطالب این کتاب بیش از آن که برکنش های داستانی طنز (طنز موقعیت) و یا فکاهه نویسی استوار باشند دغدغه زبان را دارند و ازاین رو می توان آن ها را فرم گرایانه دانست؛ ولی تأکید بر هویت زنانه و بررسی جایگاه زنان در روابط فردی و اجتماعی، بخش مهمی از آثار این مجموعه را تشکیل می دهد که این امر از آن رو که طنز ما چهره ای مردانه دارد قابل توجه است.