"خاطرات پیرمرد" اثری است که آخرین نوشتههای "عباس منظرپور"، یکی از جدیترین چهرههای تهرانپژوه در کشور را در بردارد. اثری سیصد و هفتاد و شش صفحهای که به همت انتشارات روزنه، به عرصهی چاپ رسیده و حاوی برخی از زیباترین داستانهایی است که میتوان از شهر تهران شنید. تهرانی که اکنون با دیوارهای دود گرفته و خیابانهای پر از ماشین و برجهای سر به فلک کشیدهاش، شاید بتواند هزار داستان در روز داشته باشد، اما کم پیش میآید که داستانهایش، به زلالی و دلپسندی داستانهای "خاطرات پیرمرد" باشند. چرا که تهرانی که "عباس منظرپور" در این کتاب به تصویر کشیده، تهرانی صاف و ساده و صمیمی است، پس طبیعی است که قصههایش نیز همچون بافت قدیمیاش، گرم و خوشایند باشد. نویسنده با این داستانها، خوانندهی خود را به روزگاران قدیم این شهر پیوند میزند و هرجا که فضا و خط داستانی بطلبد، اطلاعات تاریخی لازم را به شکلی مختصر که در حافظهی مخاطب هم بماند، به او عرضه میکند. "عباس منظرپور" این داستانها را در سادهترین و روانترین قالب ممکن روایت میکند و در عین سادگی، خواننده میتواند به عمق نگاه و ویژگیهای منحصر به فرد قلم وی پی ببرد. او با دقتی مثال زدنی، از افراد، اتفاقات، مکانها و مشاغل میگوید و به عنوان یک مردمنگار، جزییاتی را ذکر میکند که به مخاطب حس دقیقی از زیستن در تهران قدیم ارائه میکند. او اصناف مختلف در تهران قدیم را نیز وصف میکند و شما گاهی خود را در پی بوی کبابی میبینید که نظیرش را فقط در آن زمان و لا به لای صفحههای کتاب "خاطرات پیرمرد" مییابید. نظم وقایع در این کتاب همچون یک سریال به هم پیوسته است و همزمان، گویی هر قسمت، داستان مستقل خودش را دارد.