کتابی که در دست دارید مختصری از تاریخچه گاه شماری و تقویم در جهان است. شاید عنوان این کتاب یادآور بررسی مسائلی در فلسفه یا فیزیک باشد: اینکه آیا زمان آغاز و پایانی دارد؛ اینکه آیا عملکرد قوانین فضاـ زمان در سیاهچاله ها متوقف می شود؛ اینکه آیا می شود جریان زمان را معکوس کرد و گذشته را تغییر داد تخیلی بسیار مورد علاقه مردمی که تصور می کنند امتیاز رفتن به گذشته و تغییردادن آن نصیب آنها خواهد شد و فراموش می کنند که شاید در این گذشته تغییریافته خودشان هرگز بهوجود نیایند. البته اینها پرسش های خوبی اند اما مهم تر از اینها تعریف زمان است. حدود سال ۲۶۸ میلادی، فیلسوف نوافلاطونی، پلوتینو به این نکته پی برد که ما مدام طوری از زمان و سن حرف می زنیم گویی از چیستی شان تصوری روشن داریم، با این حال وقتی این پرسش را (که زمان چیست) با خودمان مطرح می کنیم در پاسخش درمی مانیم. این نکته را ۱۳۰ سال بعد آگوستین قدیس به اختصار دوباره مطرح کرد: «زمان چیست؟ اگر کسی از من نپرسد، پاسخش را می دانم؛ اگر به دنبال توضیحش باشم، نمی دانم».