نهج البلاغه گزیده ای از خطبه ها، نامه ها و سخنان کوتاه علی ابن ابی طالب است که شخصی به نام سید رضی در قرن چهارم هجری قمری براساس ذوق ادبی شخصی خود فراهم آورده است. و نویسنده این روایات برای پردازش قصه های خود از این کتاب بهره برده است. مژگان شیخی، با روایت شیرین و گویای خود در این مجموعه توانسته است ارتباط ساده، روان و درستی را با مخاطب خود برقرار کند. «یار روزهای سخت؛ کسی که می آید؛ ابوذر صحرانشین؛ من همانم که بودم؛ حکایت آن مروارید؛ مردی که از بازار گذشت؛ راه و چاه؛ عسل، انجیر و بچه ها؛ عقیل و آهن سرخ؛ آن مرد پیشگو و ناله مرغابی ها» عنوان ۱۲ قصه روایت شده است.