ابوالحسن ابتهاج از جمله چهره های شاخص مدیریت و اقتصاد در انتهای حکومت سلسله ی قاجاریه و حکومت پهلوی می باشد. خاطرات این مدیر سیاسی اقتصادی، گویای نکات تاریخی و اجتماعی مهمی است که به عنوان شخصی که در دوران حاکمیت سه پادشاه، در منصب برنامه ریزی و امور مالی خدمت کرده، می تواند تجربیات زیادی را در اختیار خوانندگان قرار دهد. وی پس از به اتمام رساندن تحصیلاتش، که خود فراز و نشیب بسیار داشت و روند آن در شهرهای مختلفی نظیر رشت، تهران، پاریس و بیروت طی شد، ابتدا از شغل مترجمی آغاز به کار کرد و پس از پیش آمدن حوادثی برای خود و خانواده و سپری کردن مدتی در زندان، به تهران رفته و در بانک شاهی استخدام شد. شروع فعالیت های ابتهاج در زمینه ی مالی و اقتصادی از همین نقطه بود و پس از سپری کردن شانزده سال در این منصب، از سوی دولت به عنوان مفتش در بانک فلاحتی شروع به کار کرد. معاونت بانک ملی، ریاست در بانک رهنی و بانک ملی، اشتغال به عنوان سفیر ایران در کشور فرانسه، مشاور مدیر عامل صندوق بین المللی پول و اشتغال در سازمان برنامه و بودجه از منصب هایی بودند که او تا پیش از تاسیس بانک ایرانیان به آن ها مشغول بود. آنچه ابتهاج از تجربیات شخصی خود در پست های مدیریتی و همچنین شرایط اقتصادی و نحوه عملکرد و سازماندهی امور مالی در انتهای سلسله ی قاجار و در طول حاکمیت رژیم پهلوی برای گفتن دارد، در اثری با نام خاطرات ابوالحسن ابتهاج به کوشش علیرضا عروضی به عرصه ی چاپ رسیده و حاوی مطالبی بسیار خواندنی و آموزنده برای علاقه مندان به مدیریت و تاریخ و اقتصاد این سرزمین می باشد.