کتاب «دستم را باز بگذارید می خواهم بنویسم آغوش» نوشته کامران رسول زاده است. این کتاب ششمین اثر و مجموعه ای از ترانه های کامران رسول زاده است. در بخشی از مقدمه این کتاب می خوانید: « ترانه که در لغت به معنای سرود یا نغمه و نیز معشوق جوان و خوب روی آمده است از گذشته به سروده ی آهنگینی گفته می شد که باب عشق سروده شده باشد و به مرور نه تنها به عشق، بلکه به حوزه های انسانی و اجتماعی دیگری نیز پرداخته است. امروز ترانه، یک شعر – ملودی جهش یافته است، ترکیب پیچیده ی فرکانس های حاصل از وزن درونی هر واژه، با وزن طولی بندهای به هم پیوسته ی واژه ها، به همراه یک وزن بیرونی حاکم، که همان ملودی است، این نانو فناوری شاعرانه را به رستاخیزی از فرکانس – معناهای نافذ بدل کرده و به سمت ذهن مخاطب گسیل می کند. این مخلوق آهنگین، حاصل هم آغوشی شعر و ملودی ست و اگر این هم آغوشی ایده آل نباشد، فرزند کاملی متولد نخواهد شد...»