«سه گانه ی خاورمیانه» مجموعه ای ست با ساختمان و فضایی متفاوت. در بخشی از مقدمه ی کتاب می خوانیم «کتابی که می خوانید، مجموعه شعری پیوسته است؛ به این معنا که شعرهای این کتاب هم مستقل اند و هم پیوسته.» گویا مخاطب، هم می تواند آن را از شعری در میانه آغاز کند، هم اگر کتاب را از ابتدا بخواند، روایتی پنهان در آن می یابد که فضایی متفاوت به مجموعه می دهد.بنابراین این کتاب نه مجموعه است و نه منظومه؛ یا شاید بشود گفت هم مجموعه است و هم منظومه. این کتاب مجموعه شعری پیوسته است؛ به این معنا که سطرها و بندها و شعرهایش مستقل و پیوسته است، درست مثل انسان ها در هستی که مختارند و مجبور.