کتاب مبانی اخلاق Principia Ethica

مبانی اخلاق جی.ئی.مور، نخستین بار در سال 1903 انتشار یافت. این کتاب را نقطه آغاز مسلّم نظریه اخلاقی قرن بیستم دانسته اند. لیتون استراچی تاریخ انتشار آن را «شروع عصر خرد» نامید و مینارد کینز آن را «برتر از افلاطون» دانست. این کتاب به تدریج به عنوان متنی کلاسیک، در باب نظریه اخلاق تحلیلی با اقبال گسترده ای، که هنوز از آن برخوردار است، مواجه شد. مور، به صورت پرآوازه ای، استدلال می کند که نظریه های اخلاقی سابق به آفت «مغالطه طبیعت گرایانه» مبتلایند. نظریه خود او، که در پی پرهیز از این مغالطه است، مشتمل است بر بحث از انواع چیزهایی که ارزش ذاتی دارند، و انواع اعمالی که بایستی انجام گیرند. متن مبانی اخلاق در اینجا همراه با پیش درآمد منتشر نشده ای آمده است که مور به قصد ویراست دوم کتاب، که هیچ گاه به انجام نرسید، نوشته بود. این پیش درآمد، گو اینکه به اتمام نرسید، به وضوح بیانگر اندیشه های پسین مور در باب کار (قبلی) خود اوست. همچنین این مجلد دو قطعه مهم از نوشته های اخلاقی بعدی مور: «اختیار» و «مفهوم ارزش ذاتی» با مقدمه ای جدید از توماس بالدوین را دربر می گیرد. بر همه دانش پژوهان و طالبان آثار مور و نظریه اخلاقی به نحو عام، خواندن این اثر فرض است.