درویش خان با نام اصلی غلامحسین درویش (۱۲۵۱ تهران – ۲ آذر ۱۳۰۵تهران[۱]) از هنرمندان نامی و استادان موسیقی سنتی ایرانی در اواخر دوره قاجاریان است که از افراد صاحب سبک و تاثیر گذار بر موسیقی ایرانی در این دوره به شمار می رود . از او آثار مشهوری مانند تصنیف بهار دلکش، تصنیف ز من نگارم و چند رنگ و پیش درآمد به جا مانده است. درویش خان همچنین رهبر ارکستر کنسرت های انجمن اخوت که به حمایت صفاعلی ظهیرالدوله انجام می شد، بود.[۱] از او دو صفحه با همکاری چند نوازنده و خواننده دیگر نیز به جا مانده است. وی را از ایجاد کنندگان و گسترش دهندگان پیش در آمد در موسیقی ایرانی می دانند. همچنین درویش خان به عنوان نخستین قربانی سوانح رانندگی در ایران شناخته می شود.