اثر پیش رو به نوآتئیسم به عنوان یکی از جنبش های متاخر و فراگیر سده بیست و یکم می پردازد؛ جنبشی که یکی از مشخصه های اصلی خود را الحاد و عدم باور به خدا و خدایان معرفی میکند. نوآتئیسم خود را حامی علم و روش تفکر علمی میداند و در ستیز با باورهای دینی، خداوند را آگاهانه و برای همیشه کنار میگذارد. نوآتئیست ها معتقدند این آتئیسم نه فقط ممکن، بلکه عملی و واقعی نیز هست و از این نظر انکار خدا نتیجه تایید ایجایی خویشتن و انسانیتی است که متوجه و متمرکز بر شخص، دغدغه های فردی و اهداف غایی خویش است. کتاب حاضر، مجموعه ای از مهم ترین شرح و نقدها را بر این جنبش فکری در اختیار خواننده قرار میدهد.