نهج البلاغه که به حق «اخ القرآن» نامیده شده باید بیشتر مورد توجه و استفاده قرار گرفته و از نظر علمی و عملی گسترده و فراگیر شود، تا جان ها از دریای معارف آن سیراب و جامعه از آثار آن سرشار گردد و چهره جامعۀ علوی بدرخشد و دیده ها را خیره کند. گام اول در این مسیر «قرائت نهج البلاغه» و انس با این منشور جاودانه است کتابی که از زبان و قلم امیرمومنان تراوش کرده است. البته خواندن، مقدمۀ دریافتن و دریافتن مقدمۀ بکار بستن خواهد بود. شنایی و مداومت با این کتاب ضرورتی برای زندگی و تعالی روحی و اخلاقی و نیز سامان گرفتن جامعۀ بشری است، زیرا امام علیه السلام علوم و معارف را از منبع دانش نبوی دریافته و آن گاه با بیان معجز آسا و فصیح خود در اختیار گذارده است. خواندن این خطبه ها و نامه ها گام بلندی در راستای تحوّل فکری و اعتقادی و سپس اوج انسان به ملکات اخلاقی و کردارهای شایسته است. این سخنان است که الگوی بسیار زیبایی از انسان کامل را عرضه کرده و همگان را بدان راهنمایی می کند.