کتاب نفیس و گرانقدر «نهج البلاغه» از امّهات متون اسلامی، اقیانوس ژرف معارف الاهی و آسمانی، قاموس اندیشه ی اسلامی و دینی، و راهنمای همه نسل ها و عصرهاست؛ چرا که گوینده ی آن، شخصیتی همچون مولای متّقیان علی(ع) است که در مکتب قرآن کریم و دامان نبی مکرّم اسلام(ص) پرورش یافته، و این کتاب شریف، تجلیگاه شخصّیت جامع و بی بدیل امیرمومنان(ع) می باشد. مولایی که پیامبر اعظم(ص) در شأن ایشان فرموده است: «لوْ أنّ الرّیاض أقْلام، و الْبحْر مداد، و الْجنّ حسّاب، و الْإنْس کتّاب، ما أحْصوْا فضائل علی ابْن أبی طالب(ع)»(۳) اگر تمامی باغ ها قلم، و دریاها مرکب، و جنّیان حسابگر، و تمام انسان ها نویسنده باشند، قادر به شمارش فضائل علی بن ابی طالب(ع) نخواهند بود.