نهج البلاغه، به واسطة شخصیت و علوم پدیدآورنده اش، ارتباط وثیق و وسیعی با قرآن کریم دارد. این ارتباط را می توان در ارتباط محتوایی، سبک شناسی و معرفت شناسی در نظر آورد و مورد پژوهش قرار داد. ویژگی کتاب حاضر، در مقایسه با موارد مشابه، تنوع مثال ها و نمونه های ذکر شده در آن و نیز استفاده از منابع دسته اول و معتبر در گستره ای وسیع است. این کتاب که حاصل تجربه های آموزشی مولفان است، با دیدگاهی آموزشی و در چهارده فصل تدوین شده است: مبانی رابطه نهج البلاغه با قرآن؛ بررسی جایگاه کلام معصوم(ع) نسبت به قرآن؛ علم اهل بیت(ع)؛ جایگاه قرآن در نهج البلاغه؛ مقایسه سبک ادبی قرآن و نهج البلاغه(۱)؛ مقایسه سبک ادبی قرآن و نهج البلاغه؛ کاربرد آیات قرآن در نهج البلاغه؛ علوم قرآنی در نهج البلاغه؛ تفسیر آیات قرآن کریم در نهج البلاغه؛ معارف قرآنی در نهج البلاغه از اهم مطالب این کتاب است.