پس از بعثت حضرت خاتم الانبیاء محمد (ص) نخستین عبادتی که تشریع گردید، نماز بود و اهمیت آن کم و بیش بر مسلمانان پوشیده نیست. کتابهای روایتی پر از مطالبی است که همه از اهمیت فوق العاده آن خبر می دهند و آن را بهترین کار (خیر موضوع) و اسباب قرب برای هر پرهیزگار و معراج مومن دانسته اند. به راستی بهترین تعریف را از تعبیر قرآن مجید باید فهمید که می فرماید: به درستی که نماز، انسان را از هر کار قبیح و نابایستی باز می دارد. یعنی حقیقت نماز، شخص نمازگزار را اصلاح می کند و از آلوده شدن به فحشا و منکر، باز می دارد. سید بحرالعلوم در منظومه فقه خود، این آیه را برترین ستایشها از نماز دانسته و می فرماید: دیگر کافی است و بالاتر از این سخن نتوان گفت .