پیتر بروک، کارگردان برجستة تئاتر در نوشتاری با عنوان «شکلی بسیار قدرتمند از تئاتر» به شرح تعزیه به عنوان درام اسلامی-ایرانی می پردازد. این اثر به بررسی سیر تکاملی تعزیه که شامل عناصری از میترائیسم، زرتشتیسم، اساطیر، فولکلور و اشکال دیگر تفریحات و سرگرمی های ایرانی است، می پردازد. در شکل نهایی آن، بیشتر عناصر تعزیه یعنی طرح، شخصیت، تفکر، ترانه، نوا و نمایش، برگرفته و مشتق از فرهنگ شیعه در اسلام است. جمشید ملک پور با دقت و استناد فراوان در این کتاب، نفوذ و تأثیرات دین، سیاست، اسطوره، ادب و نمایش های آیینی را که قدمت آن به ۲۵۰۰ پیش از میلاد باز می گردد، در چگونگی پیدایش و تکامل فرم منحصربه فرد درام اسلامی ترسیم کرده است.