توصیفی که کنراد از طوفان در دریا ارایه می دهد، به واسطه ی نثر استواری که دارد، بسیار جاندار است. نظر هنری جیمز که گفته بود کنراد بهترین تصویر دریا را در عرصه ی رمان به ما ارایه داده، تعریف دقیقی است؛ چون کنراد این کار را بسیار قدرتمندتر از نویسنده ای چون هرمان ملویل انجام داده است. نثر او حتی در توصیف لحظات اوج طوفان خرد کننده، برعکس رمان های بازاری و حادثه ای، درونگراست. انبوهی از صفات و قیدها و افعال که کنراد به دور از هرگونه تصنع و به شکلی کاملا طبیعی در وصف طوفان به کار می گیرد، تامل برانگیز است و حتی در لحظاتی که توصیف راوی به نظر به طور کامل از جهان بیرونی است، لحظه به لحظه بیش تر و بیش تر خواننده را به درون سوق می دهند.