انسان در جهانی از معنا زندگی میکند. این جهان (مدرسة زمین) است؛ صحنة تجربه های شخصی و جمعی است. به عبارتی انسان، شاگرد و تجارب او، برنامة آموزشی است. همین تجربه ها، آموزه های جان هستند. آموزه های جان زاییدة پندار نیست، بلکه نتیجة مشاهده است. دریافتی است که بخش ژرف انسان را که بیرون از قلمرو استدلال منطقی قرار دارد، برمی انگیزد. نگارنده در کتاب معنوی حاضر، در بخش اول، به 50 آموزة جان پرداخته تا انسان تجربه های خود را به شیوه های تازه و دگرگون بررسی کند.در فصل دوم، «پرسشهای جان»، نگارنده با ترکیب بینشهای والای معنوی و روانشناختی، نزدیک به 100 پرسش مهم را در زندگی، پاسخ داده است. تجربة فصول، درک عشق، مبارزه با ترس، بینشهای تازه؛ هنر رها کردن؛ پرورش هشیاری؛ درسهای زندگی؛ یادگیری همدلی؛ و راه یابی عنوانهای پاره ای از این آموزه هاست.