تقریبا چهارصد سال پیش در منطقه میدلبورگ هلند تلسکوپ اختراع شد؛ اختراعی که به انقلابی در کاوش های بشر در کیهان منجر شد. گالیلئو گالیله با استفاده از تلسکوپ وجود کوه های ماه، قمرهای مشتری و لکه های خورشیدی را کشف کرد. کریستیان هویگنس عوارض سطحی مریخ و حلقه های زحل را مشاهده کرد و ویلیام هرشل نیز موفق به کشف یک سیاره جدید و نقشه برداری از ستاره های دوتایی و سحابی ها شد. به همین ترتیب، سایر اخترشناسان نیز با استفاده از تلسکوپ فاصله ستاره ها از منظومه شمسی را مشخص کردند، از ساختار کهکشان راه شیری پرده برداشتند و انبساط کیهان را کشف کردند. با بزرگ تر و قوی تر شدن تلسکوپ ها، اخترشناسان هم توانستند بیش از پیش به اعماق رازهای کیهان نفوذ کنند. گوورت شیلینگ در کتاب شکوه بی پایان کیهان ماجراهای شگفت انگیز دنیای اخترشناسی را طی چهارصد سال پس از اختراع تلسکوپ تعریف می کند و چشم اندازی از مهم ترین اکتشافات صورت گرفته در عرصه اخترشناسی در این مدت را به تصویر می کشد. تصاویری زیبا و باشکوه از کیهان، که بزرگ ترین تلسکوپ های موجود ثبت کرده اند، جذابیت این سفر شگفت انگیز را دوچندان می کند.