کتاب «شاهکاهای هنر ایران» کتابی نفیس و درخوری است که شگفتی های هنر ایرانی را به دیگر مردمان کشور های مختلف شناسانده است. آرتور اپهام پوپ نویسنده این کتاب در فنیکس ، رود آیلند متولد شد ، پوپ در سال 1899 از آکادمی Worcester و در سال 1904 از دانشگاه براون فارغ التحصیل شد. وی به مدت دو سال در آنجا تدریس کرد و در سال 1906 مدرک کارشناسی ارشد را دریافت کرد. وی ادامه تحصیلات تکمیلی را در دانشگاه کرنل و دانشگاه هاروارد ادامه داد و دوباره در براون تدریس کرد تا سال 1911 ، زمانی که او به استخدام گروه فلسفه در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی درآمد. در طول جنگ جهانی اول ، هنگام تدریس در برکلی ، وی به عنوان دبیر سازماندهی کالیفرنیا برای کمیته کنفرانس خنثی آمریکا در جنبش صلح فعال بود. او مدت کوتاهی در کالج آمهرست ، جایی که دوست و استاد سابق او الکساندر مایکلون رئیس جمهور شده بود ، تدریس می کرد. اما او خیلی زود از تدریس فلسفه منصرف شد و علاقه خود را به هنر ایرانی دنبال کرد ، کاری که با علاقه اولیه به فرش های شرقی آغاز شده بود. وی در حالی که هنوز در لیسانس در براون تحصیل کرده بود ، اولین نمایشگاه موزه خود را از فرشهای خاورمیانه ترتیب داده بود. پوپ اولین سفر خود را در بهار سال 1925 به ایران انجام داد. وی در سخنرانی ای از ایرانیان خواست که از معماری گذشته خود قدردانی کرده و از آن به عنوان الهام برای بناهای مدرن استفاده کنند. رضا شاه پهلوی ، نخست وزیر وقت و بعدا شاه ایران ، سخنرانی را شنید ، با پوپ دیدار کرد و علاقه شخصی به مرمت و احیای معماری ایرانی را آغاز کرد. وی به پوپ اجازه ورود به مساجد اصلی را برای مطالعه و عکاسی از معماری آنها داد و به عنوان یک حامی مادام العمر در فعالیت های پوپ در این زمینه شد. در سال 1926 ، پاپ به طراحی غرفه ایرانی کمک کرد و نمایشگاهی از هنرهای ایرانی را برای نمایشگاه Sesquicentennial در فیلادلفیا ترتیب داد. در آن سال او همچنین اولین کنگره بین المللی هنر ایرانی را ترتیب داد. وی طی 40 سال آینده چهار کنگره دیگر را رهبری خواهد کرد. در سال 1927 ، او و فیلیس به سانفرانسیسکو بازگشتند و پروژه های طراحی دیگری را دنبال کردند ، از جمله یک فضای داخلی به سبک کاخ ایرانی برای پنت هاوس هتل Fairmont در سانفرانسیسکو. استفاده گسترده از گلیم های خاورمیانه و همچنین مصنوعات بومی آمریکا را با هم ادغام کردند. در سال 1928 ، پاپ موسسه آمریکایی هنر و باستان شناسی ایرانی را تأسیس کرد که در سال 1930 در شهر نیویورک ایجاد شد و بعدا به موسسه آسیا تبدیل شد. وی دانشمندان دیگری را برای تدریس و تحقیق تحت نظارت این موسسه به خدمت گرفت و از سال 1929 تا 1939 سفرهای زیادی را به ایران انجام داد تا از هنر و معماری عکس بگیرد و در کاوش های باستان شناسی شرکت کند. بررسی شش جلدی هنر ایرانی از دوران ماقبل تاریخ تا امروز توسط مطبوعات آکسفورد در سالهای 1938 تا 39 منتشر شد و پاپ و همکارانش مقارن با انتشار این نمایشگاه چندین نمایشگاه هنر ایرانی در ایالات متحده و اروپا را ترتیب دادند.
سبد خرید
