«علم» در لغت به معنای دانش است و علم واقعی آن است که به صورت مستقیم در خدمت روح انسانی و سالم سازی آن است؛ چرا که هدف از خلقت جهان، انسان و تکامل روحی اوست. انسان دارای دو جنبۀ مادی و معنوی(جسمی و روحی) است و در این میان، آنچه اصالت دارد، جنبۀ روحی و معنوی است و ارزش جسم نیز به آن است که در خدمت روح و مرکب آن باشد. از آنجا که کمال واقعی انسان همان کمال و فضیلت روح اوست، بعثت تمام پیامبران نیز با هدف پرورش روح آدمی صورت گرفته است. در حدیثی، حضرت رسول(ص)، علوم حقیقی را در عقاید، اخلاق و احکام منحصر می نماید و علوم دیگر را فضل می شمارد.