صورت های سمبلیک مدتهاست که بزرگترین اثر کاسیرر در نظر گرفته شده است. او تمام منابع یادگیری گسترده ی خود را در مورد زبان و اسطوره، دین، هنر و علم - فعالیتها و ساختهای نمادین خلاقانه ی مختلفی که انسان از طریق آنها خود را ابراز کرده و شکل عینی قابل فهمی به این تجربه داده است، در این کتاب جای داده است. این سه جلد به تنهایی (به جز سایر مقالات و کتابهای کاسیرر) سهم برجستهای در معرفتشناسی و قدرت انتزاع انسانی دارند. صورت های سمبلیک یکی از نقاط عطف فلسفه ی قرن بیستم است. با اقتباس از آثار تاثیرگذار ویلهلم دیلتای، نئوکانتیانیسم را به فلسفه ی جدیدی از فرهنگ تبدیل کرد. جلد دوم، در مورد تفکر اسطوره ای، لایه های اساسی را تحلیل می کند. ادراک و بیان و نیز ارتباط با دین و دیالکتیک با سایر اشکال، اساسا زبان و هنر. وسعت فکری این کتاب قابل توجه است. شروع بحث با مارتین هایدگر و مدیتیشن طولانی مدت هانس بلومنبرگ است. ما تازه شروع به درک اهمیت آن برای درک خود از قدرت تصاویر در ساخت زیبایی شناسی، خود و جهان سیاسی-اجتماعی کرده ایم. این کتاب بحثی را در جامعه شناسی فرانسوی آغاز می کند (امیل دورکیم، مارسل ماوس) که در نهایت در پیر بوردیو دوباره مطرح می شود، و این امروزه به عنوان مسیری پرمحتوا برای نظریه ی فرهنگی و انتقادی در نظر گرفته می شود (دروسیلا کورنل و کنت ام. پانفیلیو). در نهایت، این جلد همچنین زمینههای محکمی را برای نقد سیاسی نازیسم ارائه میکند - به ویژه: اسطوره ی قرن بیستم آلفرد روزنبرگ و کمپ من آدولف هیتلر - و همچنین ایدئولوژیهای توتالیتر در حال ظهور جدید.