این کتاب حاوی دو نوشتار مجزا با عنوان «نگاه به زن» و «تنها پیامبر زن» است. این دو نوشتار بازنویسی دو سخنرانی از سید مجتبی حسینی، اسلام شناس معاصر است که اولی در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف و دومی در همان سال در شیراز انجام گردیده است. در نوشتار نخست به بهانه میلاد بانوی آفرینش، حضرت زهرا سلام الله علیها، نگاه پیامبر گرامی اسلام و پیشوایان معصوم به زنان مورد بحث قرار می گیرد و تجلیل بی نظیر رسول مهر و امید که دخت خویش را «ام ابیها» می خواند، واکاوی می شود. در ادامه نگاه دو طیف از داعیه داران تدین مورد انتقاد قرار گرفته که یکی مبتنی بر «افراط سنتی» است و مبنای توجیه دینی هم ندارد و دیگری «تفریط ضد سنتی» است. آن هایی هم که داعیه تدین نداشته اند، از زوایای ظاهرفریبانه ای با مسأله برخورد کرده اند. در نتیجه کمتر کسی نگاه مستقل دین به زن را مورد تأمل قرار داده است. در ادامه بحث، زوایای مختلف این نگاه باز شده و به خواننده ارائه می شود. نوشتار دوم بهانه ای است تا با ذکر نام حضرت زینب سلام الله علیها، جلوه هایی متفاوت از منشور روح علوی و فاطمی آن بزرگوار بر خواننده تابیده شود. در ادامه به این نکته توجه داده شده که چرا خداوند بار سنگین پیام رسانی واقعه عاشورا را بر عهده ایشان گذاشته است و این، وجه تسمیه کتاب است. زینب اولین پیامبر زن نامیده شده؛ نه این که شریعت جدید آورده باشد، بلکه حضرتش پیام عاشورا را که خلاصه و روح پیام ادیان است، به مردم رسانده است…